^{५.१९५.१}वैशंपायन उवाच

^{५.१९५.२}एतच्छ्रुत्वा तु कौन्तेयः सर्वान्भ्रातॄनुपह्वरे
आहूय भरतश्रेष्ठ इदं वचनमब्रवीत्

^{५.१९५.३}धार्तराष्ट्रस्य सैन्येषु ये चारपुरुषा मम
ते प्रवृत्तिं प्रयच्छन्ति ममेमां व्युषितां निशाम्

^{५.१९५.४}दुर्योधनः किलापृच्छदापगेयं महाव्रतम्
केन कालेन पाण्डूनां हन्याः सैन्यमिति प्रभो

^{५.१९५.५}मासेनेति च तेनोक्तो धार्तराष्ट्रः सुदुर्मतिः
तावता चापि कालेन द्रोणोऽपि प्रत्यजानत

^{५.१९५.६}गौतमो द्विगुणं कालमुक्तवानिति नः श्रुतम्
द्रौणिस्तु दशरात्रेण प्रतिजज्ञे महास्त्रवित्

^{५.१९५.७}तथा दिव्यास्त्रवित्कर्णः संपृष्टः कुरुसंसदि
पञ्चभिर्दिवसैर्हन्तुं स सैन्यं प्रतिजज्ञिवान्

^{५.१९५.८}तस्मादहमपीच्छामि श्रोतुमर्जुन ते वचः
कालेन कियता शत्रून्क्षपयेरिति संयुगे

^{५.१९५.९}एवमुक्तो गुडाकेशः पार्थिवेन धनंजयः
वासुदेवमवेक्ष्येदं वचनं प्रत्यभाषत

^{५.१९५.१०}सर्व एते महात्मानः कृतास्त्राश्चित्रयोधिनः
असंशयं महाराज हन्युरेव बलं तव

^{५.१९५.११}अपैतु ते मनस्तापो यथासत्यं ब्रवीम्यहम्
हन्यामेकरथेनाहं वासुदेवसहायवान्

^{५.१९५.१२}सामरानपि लोकांस्त्रीन्सहस्थावरजङ्गमान्
भूतं भव्यं भविष्यच्च निमेषादिति मे मतिः

^{५.१९५.१३}यत्तद्घोरं पशुपतिः प्रादादस्त्रं महन्मम
कैराते द्वन्द्वयुद्धे वै तदिदं मयि वर्तते

^{५.१९५.१४}यद्युगान्ते पशुपतिः सर्वभूतानि संहरन्
प्रयुङ्क्ते पुरुषव्याघ्र तदिदं मयि वर्तते

^{५.१९५.१५}तन्न जानाति गाङ्गेयो न द्रोणो न च गौतमः
न च द्रोणसुतो राजन्कुत एव तु सूतजः

^{५.१९५.१६}न तु युक्तं रणे हन्तुं दिव्यैरस्त्रैः पृथग्जनम्
आर्जवेनैव युद्धेन विजेष्यामो वयं परान्

^{५.१९५.१७}तथेमे पुरुषव्याघ्राः सहायास्तव पार्थिव
सर्वे दिव्यास्त्रविदुषः सर्वे युद्धाभिनन्दिनः

^{५.१९५.१८}वेदान्तावभृथस्नाताः सर्व एतेऽपराजिताः
निहन्युः समरे सेनां देवानामपि पाण्डव

^{५.१९५.१९}शिखण्डी युयुधानश्च धृष्टद्युम्नश्च पार्षतः
भीमसेनो यमौ चोभौ युधामन्यूत्तमौजसौ

^{५.१९५.२०}विराटद्रुपदौ चोभौ भीष्मद्रोणसमौ युधि
स्वयं चापि समर्थोऽसि त्रैलोक्योत्सादने अपि

^{५.१९५.२१}क्रोधाद्यं पुरुषं पश्येस्त्वं वासवसमद्युते
क्षिप्रं न स भवेद्व्यक्तमिति त्वां वेद्मि कौरव