^{५.७८.१}नकुल उवाच

^{५.७८.२}उक्तं बहुविधं वाक्यं धर्मराजेन माधव
धर्मज्ञेन वदान्येन धर्मयुक्तं च तत्त्वतः

^{५.७८.३}मतमाज्ञाय राज्ञश्च भीमसेनेन माधव
संशमो बाहुवीर्यं च ख्यापितं माधवात्मनः

^{५.७८.४}तथैव फल्गुनेनापि यदुक्तं तत्त्वया श्रुतम्
आत्मनश्च मतं वीर कथितं भवतासकृत्

^{५.७८.५}सर्वमेतदतिक्रम्य श्रुत्वा परमतं भवान्
यत्प्राप्तकालं मन्येथास्तत्कुर्याः पुरुषोत्तम

^{५.७८.६}तस्मिंस्तस्मिन्निमित्ते हि मतं भवति केशव
प्राप्तकालं मनुष्येण स्वयं कार्यमरिंदम

^{५.७८.७}अन्यथा चिन्तितो ह्यर्थः पुनर्भवति सोऽन्यथा
अनित्यमतयो लोके नराः पुरुषसत्तम

^{५.७८.८}अन्यथा बुद्धयो ह्यासन्नस्मासु वनवासिषु
अदृश्येष्वन्यथा कृष्ण दृश्येषु पुनरन्यथा

^{५.७८.९}अस्माकमपि वार्ष्णेय वने विचरतां तदा
न तथा प्रणयो राज्ये यथा संप्रति वर्तते

^{५.७८.१०}निवृत्तवनवासान्नः श्रुत्वा वीर समागताः
अक्षौहिण्यो हि सप्तेमास्त्वत्प्रसादाज्जनार्दन

^{५.७८.११}इमान्हि पुरुषव्याघ्रानचिन्त्यबलपौरुषान्
आत्तशस्त्रान्रणे दृष्ट्वा न व्यथेदिह कः पुमान्

^{५.७८.१२}स भवान्कुरुमध्ये तं सान्त्वपूर्वं भयान्वितम्
ब्रूयाद्वाक्यं यथा मन्दो न व्यथेत सुयोधनः

^{५.७८.१३}युधिष्ठिरं भीमसेनं बीभत्सुं चापराजितम्
सहदेवं च मां चैव त्वां च रामं च केशव

^{५.७८.१४}सात्यकिं च महावीर्यं विराटं च सहात्मजम्
द्रुपदं च सहामात्यं धृष्टद्युम्नं च पार्षतम्

^{५.७८.१५}काशिराजं च विक्रान्तं धृष्टकेतुं च चेदिपम्
मांसशोणितभृन्मर्त्यः प्रतियुध्येत को युधि

^{५.७८.१६}स भवान्गमनादेव साधयिष्यत्यसंशयम्
इष्टमर्थं महाबाहो धर्मराजस्य केवलम्

^{५.७८.१७}विदुरश्चैव भीष्मश्च द्रोणश्च सहबाह्लिकः
श्रेयः समर्था विज्ञातुमुच्यमानं त्वयानघ

^{५.७८.१८}ते चैनमनुनेष्यन्ति धृतराष्ट्रं जनाधिपम्
तं च पापसमाचारं सहामात्यं सुयोधनम्

^{५.७८.१९}श्रोता चार्थस्य विदुरस्त्वं च वक्ता जनार्दन
कमिवार्थं विवर्तन्तं स्थापयेतां न वर्त्मनि