^{६.११२.१}संजय उवाच

^{६.११२.२}अभिमन्युर्महाराज तव पुत्रमयोधयत्
महत्या सेनया युक्तो भीष्महेतोः पराक्रमी

^{६.११२.३}दुर्योधनो रणे कार्ष्णिं नवभिर्नतपर्वभिः
आजघान रणे क्रुद्धः पुनश्चैनं त्रिभिः शरैः

^{६.११२.४}तस्य शक्तिं रणे कार्ष्णिर्मृत्योर्घोरामिव स्वसाम्
प्रेषयामास संक्रुद्धो दुर्योधनरथं प्रति

^{६.११२.५}तामापतन्तीं सहसा घोररूपां विशां पते
द्विधा चिच्छेद ते पुत्रः क्षुरप्रेण महारथः

^{६.११२.६}तां शक्तिं पतितां दृष्ट्वा कार्ष्णिः परमकोपनः
दुर्योधनं त्रिभिर्बाणैर्बाह्वोरुरसि चार्पयत्

^{६.११२.७}पुनश्चैनं शरैर्घोरैराजघान स्तनान्तरे
दशभिर्भरतश्रेष्ठ दुर्योधनममर्षणम्

^{६.११२.८}तद्युद्धमभवद्घोरं चित्ररूपं च भारत
ईक्षितृप्रीतिजननं सर्वपार्थिवपूजितम्

^{६.११२.९}भीष्मस्य निधनार्थाय पार्थस्य विजयाय च
युयुधाते रणे वीरौ सौभद्रकुरुपुंगवौ

^{६.११२.१०}सात्यकिं रभसं युद्धे द्रौणिर्ब्राह्मणपुंगवः
आजघानोरसि क्रुद्धो नाराचेन परंतपः

^{६.११२.११}शैनेयोऽपि गुरोः पुत्रं सर्वमर्मसु भारत
अताडयदमेयात्मा नवभिः कङ्कपत्रिभिः

^{६.११२.१२}अश्वत्थामा तु समरे सात्यकिं नवभिः शरैः
त्रिंशता च पुनस्तूर्णं बाह्वोरुरसि चार्पयत्

^{६.११२.१३}सोऽतिविद्धो महेष्वासो द्रोणपुत्रेण सात्वतः
द्रोणपुत्रं त्रिभिर्बाणैराजघान महायशाः

^{६.११२.१४}पौरवो धृष्टकेतुं च शरैरासाद्य संयुगे
बहुधा दारयां चक्रे महेष्वासं महारथम्

^{६.११२.१५}तथैव पौरवं युद्धे धृष्टकेतुर्महारथः
त्रिंशता निशितैर्बाणैर्विव्याध सुमहाबलः

^{६.११२.१६}पौरवस्तु धनुश्छित्त्वा धृष्टकेतोर्महारथः
ननाद बलवन्नादं विव्याध दशभिः शरैः

^{६.११२.१७}सोऽन्यत्कार्मुकमादाय पौरवं निशितैः शरैः
आजघान महाराज त्रिसप्तत्या शिलीमुखैः

^{६.११२.१८}तौ तु तत्र महेष्वासौ महामात्रौ महारथौ
महता शरवर्षेण परस्परमवर्षताम्

^{६.११२.१९}अन्योन्यस्य धनुश्छित्त्वा हयान्हत्वा च भारत
विरथावसियुद्धाय संगतौ तौ महारथौ

^{६.११२.२०}आर्षभे चर्मणी चित्रे शतचन्द्रपरिष्कृते
तारकाशतचित्रौ च निस्त्रिंशौ सुमहाप्रभौ

^{६.११२.२१}प्रगृह्य विमलौ राजंस्तावन्योन्यमभिद्रुतौ
वाशितासंगमे यत्तौ सिंहाविव महावने

^{६.११२.२२}मण्डलानि विचित्राणि गतप्रत्यागतानि च
चेरतुर्दर्शयन्तौ च प्रार्थयन्तौ परस्परम्

^{६.११२.२३}पौरवो धृष्टकेतुं तु शङ्खदेशे महासिना
ताडयामास संक्रुद्धस्तिष्ठ तिष्ठेति चाब्रवीत्

^{६.११२.२४}चेदिराजोऽपि समरे पौरवं पुरुषर्षभम्
आजघान शिताग्रेण जत्रुदेशे महासिना

^{६.११२.२५}तावन्योन्यं महाराज समासाद्य महाहवे
अन्योन्यवेगाभिहतौ निपेततुररिंदमौ

^{६.११२.२६}ततः स्वरथमारोप्य पौरवं तनयस्तव
जयत्सेनो रथे राजन्नपोवाह रणाजिरात्

^{६.११२.२७}धृष्टकेतुं च समरे माद्रीपुत्रः परंतपः
अपोवाह रणे राजन्सहदेवः प्रतापवान्

^{६.११२.२८}चित्रसेनः सुशर्माणं विद्ध्वा नवभिराशुगैः
पुनर्विव्याध तं षष्ट्या पुनश्च नवभिः शरैः

^{६.११२.२९}सुशर्मा तु रणे क्रुद्धस्तव पुत्रं विशां पते
दशभिर्दशभिश्चैव विव्याध निशितैः शरैः

^{६.११२.३०}चित्रसेनश्च तं राजंस्त्रिंशता नतपर्वणाम्
आजघान रणे क्रुद्धः स च तं प्रत्यविध्यत
भीष्मस्य समरे राजन्यशो मानं च वर्धयन्

^{६.११२.३१}सौभद्रो राजपुत्रं तु बृहद्बलमयोधयत्
आर्जुनिं कोसलेन्द्रस्तु विद्ध्वा पञ्चभिरायसैः
पुनर्विव्याध विंशत्या शरैः संनतपर्वभिः

^{६.११२.३२}बृहद्बलं च सौभद्रो विद्ध्वा नवभिरायसैः
नाकम्पयत संग्रामे विव्याध च पुनः पुनः

^{६.११२.३३}कौसल्यस्य पुनश्चापि धनुश्चिच्छेद फाल्गुणिः
आजघान शरैश्चैव त्रिंशता कङ्कपत्रिभिः

^{६.११२.३४}सोऽन्यत्कार्मुकमादाय राजपुत्रो बृहद्बलः
फाल्गुनिं समरे क्रुद्धो विव्याध बहुभिः शरैः

^{६.११२.३५}तयोर्युद्धं समभवद्भीष्महेतोः परंतप
संरब्धयोर्महाराज समरे चित्रयोधिनोः
यथा देवासुरे युद्धे मयवासवयोरभूत्

^{६.११२.३६}भीमसेनो गजानीकं योधयन्बह्वशोभत
यथा शक्रो वज्रपाणिर्दारयन्पर्वतोत्तमान्

^{६.११२.३७}ते वध्यमाना भीमेन मातङ्गा गिरिसंनिभाः
निपेतुरुर्व्यां सहिता नादयन्तो वसुंधराम्

^{६.११२.३८}गिरिमात्रा हि ते नागा भिन्नाञ्जनचयोपमाः
विरेजुर्वसुधां प्राप्य विकीर्णा इव पर्वताः

^{६.११२.३९}युधिष्ठिरो महेष्वासो मद्रराजानमाहवे
महत्या सेनया गुप्तं पीडयामास संगतः

^{६.११२.४०}मद्रेश्वरश्च समरे धर्मपुत्रं महारथम्
पीडयामास संरब्धो भीष्महेतोः पराक्रमी

^{६.११२.४१}विराटं सैन्धवो राजा विद्ध्वा संनतपर्वभिः
नवभिः सायकैस्तीक्ष्णैस्त्रिंशता पुनरर्दयत्

^{६.११२.४२}विराटश्च महाराज सैन्धवं वाहिनीमुखे
त्रिंशता निशितैर्बाणैराजघान स्तनान्तरे

^{६.११२.४३}चित्रकार्मुकनिस्त्रिंशौ चित्रवर्मायुधध्वजौ
रेजतुश्चित्ररूपौ तौ संग्रामे मत्स्यसैन्धवौ

^{६.११२.४४}द्रोणः पाञ्चालपुत्रेण समागम्य महारणे
महासमुदयं चक्रे शरैः संनतपर्वभिः

^{६.११२.४५}ततो द्रोणो महाराज पार्षतस्य महद्धनुः
छित्त्वा पञ्चाशतेषूणां पार्षतं समविध्यत

^{६.११२.४६}सोऽन्यत्कार्मुकमादाय पार्षतः परवीरहा
द्रोणस्य मिषतो युद्धे प्रेषयामास सायकान्

^{६.११२.४७}ताञ्शराञ्शरसंघैस्तु संनिवार्य महारथः
द्रोणो द्रुपदपुत्राय प्राहिणोत्पञ्च सायकान्

^{६.११२.४८}तस्य क्रुद्धो महाराज पार्षतः परवीरहा
द्रोणाय चिक्षेप गदां यमदण्डोपमां रणे

^{६.११२.४९}तामापतन्तीं सहसा हेमपट्टविभूषिताम्
शरैः पञ्चाशता द्रोणो वारयामास संयुगे

^{६.११२.५०}सा छिन्ना बहुधा राजन्द्रोणचापच्युतैः शरैः
चूर्णीकृता विशीर्यन्ती पपात वसुधातले

^{६.११२.५१}गदां विनिहतां दृष्ट्वा पार्षतः शत्रुसूदनः
द्रोणाय शक्तिं चिक्षेप सर्वपारशवीं शुभाम्

^{६.११२.५२}तां द्रोणो नवभिर्बाणैश्चिच्छेद युधि भारत
पार्षतं च महेष्वासं पीडयामास संयुगे

^{६.११२.५३}एवमेतन्महद्युद्धं द्रोणपार्षतयोरभूत्
भीष्मं प्रति महाराज घोररूपं भयानकम्

^{६.११२.५४}अर्जुनः प्राप्य गाङ्गेयं पीडयन्निशितैः शरैः
अभ्यद्रवत संयत्तं वने मत्तमिव द्विपम्

^{६.११२.५५}प्रत्युद्ययौ च तं पार्थं भगदत्तः प्रतापवान्
त्रिधा भिन्नेन नागेन मदान्धेन महाबलः

^{६.११२.५६}तमापतन्तं सहसा महेन्द्रगजसंनिभम्
परं यत्नं समास्थाय बीभत्सुः प्रत्यपद्यत

^{६.११२.५७}ततो गजगतो राजा भगदत्तः प्रतापवान्
अर्जुनं शरवर्षेण वारयामास संयुगे

^{६.११२.५८}अर्जुनस्तु रणे नागमायान्तं रजतोपमम्
विमलैरायसैस्तीक्ष्णैरविध्यत महारणे

^{६.११२.५९}शिखण्डिनं च कौन्तेयो याहि याहीत्यचोदयत्
भीष्मं प्रति महाराज जह्येनमिति चाब्रवीत्

^{६.११२.६०}प्राग्ज्योतिषस्ततो हित्वा पाण्डवं पाण्डुपूर्वज
प्रययौ त्वरितो राजन्द्रुपदस्य रथं प्रति

^{६.११२.६१}ततोऽर्जुनो महाराज भीष्ममभ्यद्रवद्द्रुतम्
शिखण्डिनं पुरस्कृत्य ततो युद्धमवर्तत

^{६.११२.६२}ततस्ते तावकाः शूराः पाण्डवं रभसं रणे
सर्वेऽभ्यधावन्क्रोशन्तस्तदद्भुतमिवाभवत्

^{६.११२.६३}नानाविधान्यनीकानि पुत्राणां ते जनाधिप
अर्जुनो व्यधमत्काले दिवीवाभ्राणि मारुतः

^{६.११२.६४}शिखण्डी तु समासाद्य भरतानां पितामहम्
इषुभिस्तूर्णमव्यग्रो बहुभिः स समाचिनोत्

^{६.११२.६५}सोमकांश्च रणे भीष्मो जघ्ने पार्थपदानुगान्
न्यवारयत सैन्यं च पाण्डवानां महारथः

^{६.११२.६६}रथाग्न्यगारश्चापार्चिरसिशक्तिगदेन्धनः
शरसंघमहाज्वालः क्षत्रियान्समरेऽदहत्

^{६.११२.६७}यथा हि सुमहानग्निः कक्षे चरति सानिलः
तथा जज्वाल भीष्मोऽपि दिव्यान्यस्त्राण्युदीरयन्

^{६.११२.६८}सुवर्णपुङ्खैरिषुभिः शितैः संनतपर्वभिः
नादयन्स दिशो भीष्मः प्रदिशश्च महायशाः

^{६.११२.६९}पातयन्रथिनो राजन्गजांश्च सह सादिभिः
मुण्डतालवनानीव चकार स रथव्रजान्

^{६.११२.७०}निर्मनुष्यान्रथान्राजन्गजानश्वांश्च संयुगे
चकार स तदा भीष्मः सर्वशस्त्रभृतां वरः

^{६.११२.७१}तस्य ज्यातलनिर्घोषं विस्फूर्जितमिवाशनेः
निशम्य सर्वतो राजन्समकम्पन्त सैनिकाः

^{६.११२.७२}अमोघा ह्यपतन्बाणाः पितुस्ते मनुजेश्वर
नासज्जन्त शरीरेषु भीष्मचापच्युताः शराः

^{६.११२.७३}निर्मनुष्यान्रथान्राजन्सुयुक्ताञ्जवनैर्हयैः
वातायमानान्पश्याम ह्रियमाणान्विशां पते

^{६.११२.७४}चेदिकाशिकरूषाणां सहस्राणि चतुर्दश
महारथाः समाख्याताः कुलपुत्रास्तनुत्यजः

^{६.११२.७५}अपरावर्तिनः शूराः सुवर्णविकृतध्वजाः
संग्रामे भीष्ममासाद्य सवाजिरथकुञ्जराः
जग्मुस्ते परलोकाय व्यादितास्यमिवान्तकम्

^{६.११२.७६}न तत्रासीन्महाराज सोमकानां महारथः
यः संप्राप्य रणे भीष्मं जीविते स्म मनो दधे

^{६.११२.७७}तांश्च सर्वान्रणे योधान्प्रेतराजपुरं प्रति
नीतानमन्यन्त जना दृष्ट्वा भीष्मस्य विक्रमम्

^{६.११२.७८}न कश्चिदेनं समरे प्रत्युद्याति महारथः
ऋते पाण्डुसुतं वीरं श्वेताश्वं कृष्णसारथिम्
शिखण्डिनं च समरे पाञ्चाल्यममितौजसम्

^{६.११२.७९}शिखण्डी तु रणे भीष्ममासाद्य भरतर्षभ
दशभिर्दशभिर्बाणैराजघान महाहवे

^{६.११२.८०}शिखण्डिनं तु गाङ्गेयः क्रोधदीप्तेन चक्षुषा
अवैक्षत कटाक्षेण निर्दहन्निव भारत

^{६.११२.८१}स्त्रीत्वं तत्संस्मरन्राजन्सर्वलोकस्य पश्यतः
न जघान रणे भीष्मः स च तं नावबुद्धवान्

^{६.११२.८२}अर्जुनस्तु महाराज शिखण्डिनमभाषत
अभित्वरस्व त्वरितो जहि चैनं पितामहम्

^{६.११२.८३}किं ते विवक्षया वीर जहि भीष्मं महारथम्
न ह्यन्यमनुपश्यामि कंचिद्यौधिष्ठिरे बले

^{६.११२.८४}यः शक्तः समरे भीष्मं योधयेत पितामहम्
ऋते त्वां पुरुषव्याघ्र सत्यमेतद्ब्रवीमि ते

^{६.११२.८५}एवमुक्तस्तु पार्थेन शिखण्डी भरतर्षभ
शरैर्नानाविधैस्तूर्णं पितामहमुपाद्रवत्

^{६.११२.८६}अचिन्तयित्वा तान्बाणान्पिता देवव्रतस्तव
अर्जुनं समरे क्रुद्धं वारयामास सायकैः

^{६.११२.८७}तथैव च चमूं सर्वां पाण्डवानां महारथः
अप्रैषीत्समरे तीक्ष्णैः परलोकाय मारिष

^{६.११२.८८}तथैव पाण्डवा राजन्सैन्येन महता वृताः
भीष्मं प्रच्छादयामासुर्मेघा इव दिवाकरम्

^{६.११२.८९}स समन्तात्परिवृतो भारतो भरतर्षभ
निर्ददाह रणे शूरान्वनं वह्निरिव ज्वलन्

^{६.११२.९०}तत्राद्भुतमपश्याम तव पुत्रस्य पौरुषम्
अयोधयत यत्पार्थं जुगोप च यतव्रतम्

^{६.११२.९१}कर्मणा तेन समरे तव पुत्रस्य धन्विनः
दुःशासनस्य तुतुषुः सर्वे लोका महात्मनः

^{६.११२.९२}यदेकः समरे पार्थान्सानुगान्समयोधयत्
न चैनं पाण्डवा युद्धे वारयामासुरुल्बणम्

^{६.११२.९३}दुःशासनेन समरे रथिनो विरथीकृताः
सादिनश्च महाराज दन्तिनश्च महाबलाः

^{६.११२.९४}विनिर्भिन्नाः शरैस्तीक्ष्णैर्निपेतुर्धरणीतले
शरातुरास्तथैवान्ये दन्तिनो विद्रुता दिशः

^{६.११२.९५}यथाग्निरिन्धनं प्राप्य ज्वलेद्दीप्तार्चिरुल्बणः
तथा जज्वाल पुत्रस्ते पाण्डवान्वै विनिर्दहन्

^{६.११२.९६}तं भारतमहामात्रं पाण्डवानां महारथः
जेतुं नोत्सहते कश्चिन्नाप्युद्यातुं कथंचन
ऋते महेन्द्रतनयं श्वेताश्वं कृष्णसारथिम्

^{६.११२.९७}स हि तं समरे राजन्विजित्य विजयोऽर्जुनः
भीष्ममेवाभिदुद्राव सर्वसैन्यस्य पश्यतः

^{६.११२.९८}विजितस्तव पुत्रोऽपि भीष्मबाहुव्यपाश्रयः
पुनः पुनः समाश्वस्य प्रायुध्यत रणोत्कटः
अर्जुनं च रणे राजन्योधयन्स व्यराजत

^{६.११२.९९}शिखण्डी तु रणे राजन्विव्याधैव पितामहम्
शरैरशनिसंस्पर्शैस्तथा सर्पविषोपमैः

^{६.११२.१००}न च तेऽस्य रुजं चक्रुः पितुस्तव जनेश्वर
स्मयमानश्च गाङ्गेयस्तान्बाणाञ्जगृहे तदा

^{६.११२.१०१}उष्णार्तो हि नरो यद्वज्जलधाराः प्रतीच्छति
तथा जग्राह गाङ्गेयः शरधाराः शिखण्डिनः

^{६.११२.१०२}तं क्षत्रिया महाराज ददृशुर्घोरमाहवे
भीष्मं दहन्तं सैन्यानि पाण्डवानां महात्मनाम्

^{६.११२.१०३}ततोऽब्रवीत्तव सुतः सर्वसैन्यानि मारिष
अभिद्रवत संग्रामे फल्गुनं सर्वतो रथैः

^{६.११२.१०४}भीष्मो वः समरे सर्वान्पालयिष्यति धर्मवित्
ते भयं सुमहत्त्यक्त्वा पाण्डवान्प्रतियुध्यत

^{६.११२.१०५}एष तालेन दीप्तेन भीष्मस्तिष्ठति पालयन्
सर्वेषां धार्तराष्ट्राणां रणे शर्म च वर्म च

^{६.११२.१०६}त्रिदशापि समुद्युक्ता नालं भीष्मं समासितुम्
किमु पार्था महात्मानं मर्त्यभूतास्तथाबलाः
तस्माद्द्रवत हे योधाः फल्गुनं प्राप्य संयुगे

^{६.११२.१०७}अहमद्य रणे यत्तो योधयिष्यामि फल्गुनम्
सहितः सर्वतो यत्तैर्भवद्भिर्वसुधाधिपाः

^{६.११२.१०८}तच्छ्रुत्वा तु वचो राजंस्तव पुत्रस्य धन्विनः
अर्जुनं प्रति संयत्ता बलवन्तो महारथाः

^{६.११२.१०९}ते विदेहाः कलिङ्गाश्च दाशेरकगणैः सह
अभिपेतुर्निषादाश्च सौवीराश्च महारणे

^{६.११२.११०}बाह्लिका दरदाश्चैव प्राच्योदीच्याश्च मालवाः
अभीषाहाः शूरसेनाः शिबयोऽथ वसातयः

^{६.११२.१११}शाल्वाश्रयास्त्रिगर्ताश्च अम्बष्ठाः केकयैः सह
अभिपेतू रणे पार्थं पतंगा इव पावकम्

^{६.११२.११२}स तान्सर्वान्सहानीकान्महाराज महारथान्
दिव्यान्यस्त्राणि संचिन्त्य प्रसंधाय धनंजयः

^{६.११२.११३}स तैरस्त्रैर्महावेगैर्ददाहाशु महाबलः
शरप्रतापैर्बीभत्सुः पतंगानिव पावकः

^{६.११२.११४}तस्य बाणसहस्राणि सृजतो दृढधन्विनः
दीप्यमानमिवाकाशे गाण्डीवं समदृश्यत

^{६.११२.११५}ते शरार्ता महाराज विप्रकीर्णरथध्वजाः
नाभ्यवर्तन्त राजानः सहिता वानरध्वजम्

^{६.११२.११६}सध्वजा रथिनः पेतुर्हयारोहा हयैः सह
गजाः सह गजारोहैः किरीटिशरताडिताः

^{६.११२.११७}ततोऽर्जुनभुजोत्सृष्टैरावृतासीद्वसुंधरा
विद्रवद्भिश्च बहुधा बलै राज्ञां समन्ततः

^{६.११२.११८}अथ पार्थो महाबाहुर्द्रावयित्वा वरूथिनीम्
दुःशासनाय समरे प्रेषयामास सायकान्

^{६.११२.११९}ते तु भित्त्वा तव सुतं दुःशासनमयोमुखाः
धरणीं विविशुः सर्वे वल्मीकमिव पन्नगाः
हयांश्चास्य ततो जघ्ने सारथिं च न्यपातयत्

^{६.११२.१२०}विविंशतिं च विंशत्या विरथं कृतवान्प्रभो
आजघान भृशं चैव पञ्चभिर्नतपर्वभिः

^{६.११२.१२१}कृपं शल्यं विकर्णं च विद्ध्वा बहुभिरायसैः
चकार विरथांश्चैव कौन्तेयः श्वेतवाहनः

^{६.११२.१२२}एवं ते विरथाः पञ्च कृपः शल्यश्च मारिष
दुःशासनो विकर्णश्च तथैव च विविंशतिः
संप्राद्रवन्त समरे निर्जिताः सव्यसाचिना

^{६.११२.१२३}पूर्वाह्णे तु तथा राजन्पराजित्य महारथान्
प्रजज्वाल रणे पार्थो विधूम इव पावकः

^{६.११२.१२४}तथैव शरवर्षेण भास्करो रश्मिवानिव
अन्यानपि महाराज पातयामास पार्थिवान्

^{६.११२.१२५}पराङ्मुखीकृत्य तदा शरवर्षैर्महारथान्
प्रावर्तयत संग्रामे शोणितोदां महानदीम्
मध्येन कुरुसैन्यानां पाण्डवानां च भारत

^{६.११२.१२६}गजाश्च रथसंघाश्च बहुधा रथिभिर्हताः
रथाश्च निहता नागैर्नागा हयपदातिभिः

^{६.११२.१२७}अन्तरा छिध्यमानानि शरीराणि शिरांसि च
निपेतुर्दिक्षु सर्वासु गजाश्वरथयोधिनाम्

^{६.११२.१२८}छन्नमायोधनं रेजे कुण्डलाङ्गदधारिभिः
पतितैः पात्यमानैश्च राजपुत्रैर्महारथैः

^{६.११२.१२९}रथनेमिनिकृत्ताश्च गजैश्चैवावपोथिताः
पादाताश्चाप्यदृश्यन्त साश्वाः सहयसादिनः

^{६.११२.१३०}गजाश्वरथसंघाश्च परिपेतुः समन्ततः
विशीर्णाश्च रथा भूमौ भग्नचक्रयुगध्वजाः

^{६.११२.१३१}तद्गजाश्वरथौघानां रुधिरेण समुक्षितम्
छन्नमायोधनं रेजे रक्ताभ्रमिव शारदम्

^{६.११२.१३२}श्वानः काकाश्च गृध्राश्च वृका गोमायुभिः सह
प्रणेदुर्भक्ष्यमासाद्य विकृताश्च मृगद्विजाः

^{६.११२.१३३}ववुर्बहुविधाश्चैव दिक्षु सर्वासु मारुताः
दृश्यमानेषु रक्षःसु भूतेषु विनदत्सु च

^{६.११२.१३४}काञ्चनानि च दामानि पताकाश्च महाधनाः
धूमायमाना दृश्यन्ते सहसा मारुतेरिताः

^{६.११२.१३५}श्वेतच्छत्रसहस्राणि सध्वजाश्च महारथाः
विनिकीर्णाः स्म दृश्यन्ते शतशोऽथ सहस्रशः
सपताकाश्च मातङ्गा दिशो जग्मुः शरातुराः

^{६.११२.१३६}क्षत्रियाश्च मनुष्येन्द्र गदाशक्तिधनुर्धराः
समन्ततो व्यदृश्यन्त पतिता धरणीतले

^{६.११२.१३७}ततो भीष्मो महाराज दिव्यमस्त्रमुदीरयन्
अभ्यधावत कौन्तेयं मिषतां सर्वधन्विनाम्

^{६.११२.१३८}तं शिखण्डी रणे यत्तमभ्यधावत दंशितः
संजहार ततो भीष्मस्तदस्त्रं पावकोपमम्

^{६.११२.१३९}एतस्मिन्नेव काले तु कौन्तेयः श्वेतवाहनः
निजघ्ने तावकं सैन्यं मोहयित्वा पितामहम्