^{६.१४.१}वैशंपायन उवाच

^{६.१४.२}अथ गावल्गणिर्धीमान्समरादेत्य संजयः
प्रत्यक्षदर्शी सर्वस्य भूतभव्यभविष्यवित्

^{६.१४.३}ध्यायते धृतराष्ट्राय सहसोपेत्य दुःखितः
आचष्ट निहतं भीष्मं भरतानाममध्यमम्

^{६.१४.४}संजयोऽहं महाराज नमस्ते भरतर्षभ
हतो भीष्मः शांतनवो भरतानां पितामहः

^{६.१४.५}ककुदं सर्वयोधानां धाम सर्वधनुष्मताम्
शरतल्पगतः सोऽद्य शेते कुरुपितामहः

^{६.१४.६}यस्य वीर्यं समाश्रित्य द्यूतं पुत्रस्तवाकरोत्
स शेते निहतो राजन्संख्ये भीष्मः शिखण्डिना

^{६.१४.७}यः सर्वान्पृथिवीपालान्समवेतान्महामृधे
जिगायैकरथेनैव काशिपुर्यां महारथः

^{६.१४.८}जामदग्न्यं रणे राममायोध्य वसुसंभवः
न हतो जामदग्न्येन स हतोऽद्य शिखण्डिना

^{६.१४.९}महेन्द्रसदृशः शौर्ये स्थैर्ये च हिमवानिव
समुद्र इव गाम्भीर्ये सहिष्णुत्वे धरासमः

^{६.१४.१०}शरदंष्ट्रो धनुर्वक्त्रः खड्गजिह्वो दुरासदः
नरसिंहः पिता तेऽद्य पाञ्चाल्येन निपातितः

^{६.१४.११}पाण्डवानां महत्सैन्यं यं दृष्ट्वोद्यन्तमाहवे
प्रवेपत भयोद्विग्नं सिंहं दृष्ट्वेव गोगणः

^{६.१४.१२}परिरक्ष्य स सेनां ते दशरात्रमनीकहा
जगामास्तमिवादित्यः कृत्वा कर्म सुदुष्करम्

^{६.१४.१३}यः स शक्र इवाक्षोभ्यो वर्षन्बाणान्सहस्रशः
जघान युधि योधानामर्बुदं दशभिर्दिनैः

^{६.१४.१४}स शेते निष्टनन्भूमौ वातरुग्ण इव द्रुमः
तव दुर्मन्त्रिते राजन्यथा नार्हः स भारत