^{६.६९.१}संजय उवाच

^{६.६९.२}विराटोऽथ त्रिभिर्बाणैर्भीष्ममार्छन्महारथम्
विव्याध तुरगांश्चास्य त्रिभिर्बाणैर्महारथः

^{६.६९.३}तं प्रत्यविध्यद्दशभिर्भीष्मः शांतनवः शरैः
रुक्मपुङ्खैर्महेष्वासः कृतहस्तो महाबलः

^{६.६९.४}द्रौणिर्गाण्डीवधन्वानं भीमधन्वा महारथः
अविध्यदिषुभिः षड्भिर्दृढहस्तः स्तनान्तरे

^{६.६९.५}कार्मुकं तस्य चिच्छेद फल्गुनः परवीरहा
अविध्यच्च भृशं तीक्ष्णैः पत्रिभिः शत्रुकर्शनः

^{६.६९.६}सोऽन्यत्कार्मुकमादाय वेगवत्क्रोधमूर्छितः
अमृष्यमाणः पार्थेन कार्मुकच्छेदमाहवे

^{६.६९.७}अविध्यत्फल्गुनं राजन्नवत्या निशितैः शरैः
वासुदेवं च सप्तत्या विव्याध परमेषुभिः

^{६.६९.८}ततः क्रोधाभिताम्राक्षः सह कृष्णेन फल्गुनः
दीर्घमुष्णं च निःश्वस्य चिन्तयित्वा मुहुर्मुहुः

^{६.६९.९}धनुः प्रपीड्य वामेन करेणामित्रकर्शनः
गाण्डीवधन्वा संक्रुद्धः शितान्संनतपर्वणः
जीवितान्तकरान्घोरान्समादत्त शिलीमुखान्

^{६.६९.१०}तैस्तूर्णं समरेऽविध्यद्द्रौणिं बलवतां वरम्
तस्य ते कवचं भित्त्वा पपुः शोणितमाहवे

^{६.६९.११}न विव्यथे च निर्भिन्नो द्रौणिर्गाण्डीवधन्वना
तथैव शरवर्षाणि प्रतिमुञ्चन्नविह्वलः
तस्थौ स समरे राजंस्त्रातुमिच्छन्महाव्रतम्

^{६.६९.१२}तस्य तत्सुमहत्कर्म शशंसुः पुरुषर्षभाः
यत्कृष्णाभ्यां समेताभ्यां नापत्रपत संयुगे

^{६.६९.१३}स हि नित्यमनीकेषु युध्यतेऽभयमास्थितः
अस्त्रग्रामं ससंहारं द्रोणात्प्राप्य सुदुर्लभम्

^{६.६९.१४}ममायमाचार्यसुतो द्रोणस्यातिप्रियः सुतः
ब्राह्मणश्च विशेषेण माननीयो ममेति च

^{६.६९.१५}समास्थाय मतिं वीरो बीभत्सुः शत्रुतापनः
कृपां चक्रे रथश्रेष्ठो भारद्वाजसुतं प्रति

^{६.६९.१६}द्रौणिं त्यक्त्वा ततो युद्धे कौन्तेयः शत्रुतापनः
युयुधे तावकान्निघ्नंस्त्वरमाणः पराक्रमी

^{६.६९.१७}दुर्योधनस्तु दशभिर्गार्ध्रपत्रैः शिलाशितैः
भीमसेनं महेष्वासं रुक्मपुङ्खैः समर्पयत्

^{६.६९.१८}भीमसेनस्तु संक्रुद्धः परासुकरणं दृढम्
चित्रं कार्मुकमादत्त शरांश्च निशितान्दश

^{६.६९.१९}आकर्णप्रहितैस्तीक्ष्णैर्वेगितैस्तिग्मतेजनैः
अविध्यत्तूर्णमव्यग्रः कुरुराजं महोरसि

^{६.६९.२०}तस्य काञ्चनसूत्रस्तु शरैः परिवृतो मणिः
रराजोरसि वै सूर्यो ग्रहैरिव समावृतः

^{६.६९.२१}पुत्रस्तु तव तेजस्वी भीमसेनेन ताडितः
नामृष्यत यथा नागस्तलशब्दं समीरितम्

^{६.६९.२२}ततः शरैर्महाराज रुक्मपुङ्खैः शिलाशितैः
भीमं विव्याध संक्रुद्धस्त्रासयानो वरूथिनीम्

^{६.६९.२३}तौ युध्यमानौ समरे भृशमन्योन्यविक्षतौ
पुत्रौ ते देवसंकाशौ व्यरोचेतां महाबलौ

^{६.६९.२४}चित्रसेनं नरव्याघ्रं सौभद्रः परवीरहा
अविध्यद्दशभिर्बाणैः पुरुमित्रं च सप्तभिः

^{६.६९.२५}सत्यव्रतं च सप्तत्या विद्ध्वा शक्रसमो युधि
नृत्यन्निव रणे वीर आर्तिं नः समजीजनत्

^{६.६९.२६}तं प्रत्यविद्यद्दशभिश्चित्रसेनः शिलीमुखैः
सत्यव्रतश्च नवभिः पुरुमित्रश्च सप्तभिः

^{६.६९.२७}स विद्धो विक्षरन्रक्तं शत्रुसंवारणं महत्
चिच्छेद चित्रसेनस्य चित्रं कार्मुकमार्जुनिः
भित्त्वा चास्य तनुत्राणं शरेणोरस्यताडयत्

^{६.६९.२८}ततस्ते तावका वीरा राजपुत्रा महारथाः
समेत्य युधि संरब्धा विव्यधुर्निशितैः शरैः
तांश्च सर्वाञ्शरैस्तीक्ष्णैर्जघान परमास्त्रवित्

^{६.६९.२९}तस्य दृष्ट्वा तु तत्कर्म परिवव्रुः सुतास्तव
दहन्तं समरे सैन्यं तव कक्षं यथोल्बणम्

^{६.६९.३०}अपेतशिशिरे काले समिद्धमिव पावकः
अत्यरोचत सौभद्रस्तव सैन्यानि शातयन्

^{६.६९.३१}तत्तस्य चरितं दृष्ट्वा पौत्रस्तव विशां पते
लक्ष्मणोऽभ्यपतत्तूर्णं सात्वतीपुत्रमाहवे

^{६.६९.३२}अभिमन्युस्तु संक्रुद्धो लक्ष्मणं शुभलक्षणम्
विव्याध विशिखैः षड्भिः सारथिं च त्रिभिः शरैः

^{६.६९.३३}तथैव लक्ष्मणो राजन्सौभद्रं निशितैः शरैः
अविध्यत महाराज तदद्भुतमिवाभवत्

^{६.६९.३४}तस्याश्वांश्चतुरो हत्वा सारथिं च महाबलः
अभ्यद्रवत सौभद्रो लक्ष्मणं निशितैः शरैः

^{६.६९.३५}हताश्वे तु रथे तिष्ठँल्लक्ष्मणः परवीरहा
शक्तिं चिक्षेप संक्रुद्धः सौभद्रस्य रथं प्रति

^{६.६९.३६}तामापतन्तीं सहसा घोररूपां दुरासदाम्
अभिमन्युः शरैस्तीक्ष्णैश्चिच्छेद भुजगोपमाम्

^{६.६९.३७}ततः स्वरथमारोप्य लक्ष्मणं गौतमस्तदा
अपोवाह रथेनाजौ सर्वसैन्यस्य पश्यतः

^{६.६९.३८}ततः समाकुले तस्मिन्वर्तमाने महाभये
अभ्यद्रवञ्जिघांसन्तः परस्परवधैषिणः

^{६.६९.३९}तावकाश्च महेष्वासाः पाण्डवाश्च महारथाः
जुह्वन्तः समरे प्राणान्निजघ्नुरितरेतरम्

^{६.६९.४०}मुक्तकेशा विकवचा विरथाश्छिन्नकार्मुकाः
बाहुभिः समयुध्यन्त सृञ्जयाः कुरुभिः सह

^{६.६९.४१}ततो भीष्मो महाबाहुः पाण्डवानां महात्मनाम्
सेनां जघान संक्रुद्धो दिव्यैरस्त्रैर्महाबलः

^{६.६९.४२}हतेश्वरैर्गजैस्तत्र नरैरश्वैश्च पातितैः
रथिभिः सादिभिश्चैव समास्तीर्यत मेदिनी