^{६.९३.१}संजय उवाच

^{६.९३.२}ततो दुर्योधनो राजा शकुनिश्चापि सौबलः
दुःशासनश्च पुत्रस्ते सूतपुत्रश्च दुर्जयः

^{६.९३.३}समागम्य महाराज मन्त्रं चक्रूर्विवक्षितम्
कथं पाण्डुसुता युद्धे जेतव्याः सगणा इति

^{६.९३.४}ततो दुर्योधनो राजा सर्वांस्तानाह मन्त्रिणः
सूतपुत्रं समाभाष्य सौबलं च महाबलम्

^{६.९३.५}द्रोणो भीष्मः कृपः शल्यः सौमदत्तिश्च संयुगे
न पार्थान्प्रतिबाधन्ते न जाने तत्र कारणम्

^{६.९३.६}अवध्यमानास्ते चापि क्षपयन्ति बलं मम
सोऽस्मि क्षीणबलः कर्ण क्षीणशस्त्रश्च संयुगे

^{६.९३.७}निकृतः पाण्डवैः शूरैरवध्यैर्दैवतैरपि
सोऽहं संशयमापन्नः प्रकरिष्ये कथं रणम्

^{६.९३.८}तमब्रवीन्महाराज सूतपुत्रो नराधिपम्
मा शुचो भरतश्रेष्ठ प्रकरिष्ये प्रियं तव

^{६.९३.९}भीष्मः शांतनवस्तूर्णमपयातु महारणात्
निवृत्ते युधि गाङ्गेये न्यस्तशस्त्रे च भारत

^{६.९३.१०}अहं पार्थान्हनिष्यामि सहितान्सर्वसोमकैः
पश्यतो युधि भीष्मस्य शपे सत्येन ते नृप

^{६.९३.११}पाण्डवेषु दयां राजन्सदा भीष्मः करोति वै
अशक्तश्च रणे भीष्मो जेतुमेतान्महारथान्

^{६.९३.१२}अभिमानी रणे भीष्मो नित्यं चापि रणप्रियः
स कथं पाण्डवान्युद्धे जेष्यते तात संगतान्

^{६.९३.१३}स त्वं शीघ्रमितो गत्वा भीष्मस्य शिबिरं प्रति
अनुमान्य रणे भीष्मं शस्त्रं न्यासय भारत

^{६.९३.१४}न्यस्तशस्त्रे ततो भीष्मे निहतान्पश्य पाण्डवान्
मयैकेन रणे राजन्ससुहृद्गणबान्धवान्

^{६.९३.१५}एवमुक्तस्तु कर्णेन पुत्रो दुर्योधनस्तव
अब्रवीद्भ्रातरं तत्र दुःशासनमिदं वचः

^{६.९३.१६}अनुयात्रं यथा सज्जं सर्वं भवति सर्वतः
दुःशासन तथा क्षिप्रं सर्वमेवोपपादय

^{६.९३.१७}एवमुक्त्वा ततो राजन्कर्णमाह जनेश्वरः
अनुमान्य रणे भीष्ममितोऽहं द्विपदां वरम्

^{६.९३.१८}आगमिष्ये ततः क्षिप्रं त्वत्सकाशमरिंदम
ततस्त्वं पुरुषव्याघ्र प्रकरिष्यसि संयुगम्

^{६.९३.१९}निष्पपात ततस्तूर्णं पुत्रस्तव विशां पते
सहितो भ्रातृभिः सर्वैर्देवैरिव शतक्रतुः

^{६.९३.२०}ततस्तं नृपशार्दूलं शार्दूलसमविक्रमम्
आरोहयद्धयं तूर्णं भ्राता दुःशासनस्तदा

^{६.९३.२१}अङ्गदी बद्धमुकुटो हस्ताभरणवान्नृपः
धार्तराष्ट्रो महाराज विबभौ स महेन्द्रवत्

^{६.९३.२२}भाण्डीपुष्पनिकाशेन तपनीयनिभेन च
अनुलिप्तः परार्ध्येन चन्दनेन सुगन्धिना

^{६.९३.२३}अरजोम्बरसंवीतः सिंहखेलगतिर्नृपः
शुशुभे विमलार्चिष्मञ्शरदीव दिवाकरः

^{६.९३.२४}तं प्रयान्तं नरव्याघ्रं भीष्मस्य शिबिरं प्रति
अनुजग्मुर्महेष्वासाः सर्वलोकस्य धन्विनः
भ्रातरश्च महेष्वासास्त्रिदशा इव वासवम्

^{६.९३.२५}हयानन्ये समारुह्य गजानन्ये च भारत
रथैरन्ये नरश्रेष्ठाः परिवव्रुः समन्ततः

^{६.९३.२६}आत्तशस्त्राश्च सुहृदो रक्षणार्थं महीपतेः
प्रादुर्बभूवुः सहिताः शक्रस्येवामरा दिवि

^{६.९३.२७}संपूज्यमानः कुरुभिः कौरवाणां महारथः
प्रययौ सदनं राजन्गाङ्गेयस्य यशस्विनः
अन्वीयमानः सहितैः सोदरैः सर्वतो नृपः

^{६.९३.२८}दक्षिणं दक्षिणः काले संभृत्य स्वभुजं तदा
हस्तिहस्तोपमं शैक्षं सर्वशत्रुनिबर्हणम्

^{६.९३.२९}प्रगृह्णन्नञ्जलीन्नॄणामुद्यतान्सर्वतोदिशम्
शुश्राव मधुरा वाचो नानादेशनिवासिनाम्

^{६.९३.३०}संस्तूयमानः सूतैश्च मागधैश्च महायशाः
पूजयानश्च तान्सर्वान्सर्वलोकेश्वरेश्वरः

^{६.९३.३१}प्रदीपैः काञ्चनैस्तत्र गन्धतैलावसेचनैः
परिवव्रुर्महात्मानं प्रज्वलद्भिः समन्ततः

^{६.९३.३२}स तैः परिवृतो राजा प्रदीपैः काञ्चनैः शुभैः
शुशुभे चन्द्रमा युक्तो दीप्तैरिव महाग्रहैः

^{६.९३.३३}कञ्चुकोष्णीषिणस्तत्र वेत्रझर्झरपाणयः
प्रोत्सारयन्तः शनकैस्तं जनं सर्वतोदिशम्

^{६.९३.३४}संप्राप्य तु ततो राजा भीष्मस्य सदनं शुभम्
अवतीर्य हयाच्चापि भीष्मं प्राप्य जनेश्वरः

^{६.९३.३५}अभिवाद्य ततो भीष्मं निषण्णः परमासने
काञ्चने सर्वतोभद्रे स्पर्ध्यास्तरणसंवृते
उवाच प्राञ्जलिर्भीष्मं बाष्पकण्ठोऽश्रुलोचनः

^{६.९३.३६}त्वां वयं समुपाश्रित्य संयुगे शत्रुसूदन
उत्सहेम रणे जेतुं सेन्द्रानपि सुरासुरान्

^{६.९३.३७}किमु पाण्डुसुतान्वीरान्ससुहृद्गणबान्धवान्
तस्मादर्हसि गाङ्गेय कृपां कर्तुं मयि प्रभो
जहि पाण्डुसुतान्वीरान्महेन्द्र इव दानवान्

^{६.९३.३८}पूर्वमुक्तं महाबाहो निहनिष्यामि सोमकान्
पाञ्चालान्पाण्डवैः सार्धं करूषांश्चेति भारत

^{६.९३.३९}तद्वचः सत्यमेवास्तु जहि पार्थान्समागतान्
सोमकांश्च महेष्वासान्सत्यवाग्भव भारत

^{६.९३.४०}दयया यदि वा राजन्द्वेष्यभावान्मम प्रभो
मन्दभाग्यतया वापि मम रक्षसि पाण्डवान्

^{६.९३.४१}अनुजानीहि समरे कर्णमाहवशोभिनम्
स जेष्यति रणे पार्थान्ससुहृद्गणबान्धवान्

^{६.९३.४२}एतावदुक्त्वा नृपतिः पुत्रो दुर्योधनस्तव
नोवाच वचनं किंचिद्भीष्मं भीमपराक्रमम्