^{७.२६.१}संजय उवाच

^{७.२६.२}यन्मां पार्थस्य संग्रामे कर्माणि परिपृच्छसि
तच्छृणुष्व महाराज पार्थो यदकरोन्मृधे

^{७.२६.३}रजो दृष्ट्वा समुद्भूतं श्रुत्वा च गजनिस्वनम्
भज्यतां भगदत्तेन कौन्तेयः कृष्णमब्रवीत्

^{७.२६.४}यथा प्राग्ज्योतिषो राजा गजेन मधुसूदन
त्वरमाणोऽभ्यतिक्रान्तो ध्रुवं तस्यैष निस्वनः

^{७.२६.५}इन्द्रादनवरः संख्ये गजयानविशारदः
प्रथमो वा द्वितीयो वा पृथिव्यामिति मे मतिः

^{७.२६.६}स चापि द्विरदश्रेष्ठः सदाप्रतिगजो युधि
सर्वशब्दातिगः संख्ये कृतकर्मा जितक्लमः

^{७.२६.७}सहः शस्त्रनिपातानामग्निस्पर्शस्य चानघ
स पाण्डवबलं व्यक्तमद्यैको नाशयिष्यति

^{७.२६.८}न चावाभ्यामृतेऽन्योऽस्ति शक्तस्तं प्रतिबाधितुम्
त्वरमाणस्ततो याहि यतः प्राग्ज्योतिषाधिपः

^{७.२६.९}शक्रसख्याद्द्विपबलैर्वयसा चापि विस्मितम्
अद्यैनं प्रेषयिष्यामि बलहन्तुः प्रियातिथिम्

^{७.२६.१०}वचनादथ कृष्णस्तु प्रययौ सव्यसाचिनः
दार्यते भगदत्तेन यत्र पाण्डववाहिनी

^{७.२६.११}तं प्रयान्तं ततः पश्चादाह्वयन्तो महारथाः
संशप्तकाः समारोहन्सहस्राणि चतुर्दश

^{७.२६.१२}दशैव तु सहस्राणि त्रिगर्तानां नराधिप
चत्वारि तु सहस्राणि वासुदेवस्य येऽनुगाः

^{७.२६.१३}दार्यमाणां चमूं दृष्ट्वा भगदत्तेन मारिष
आहूयमानस्य च तैरभवद्धृदयं द्विधा

^{७.२६.१४}किं नु श्रेयस्करं कर्म भवेदिति विचिन्तयन्
इतो वा विनिवर्तेयं गच्छेयं वा युधिष्ठिरम्

^{७.२६.१५}तस्य बुद्ध्या विचार्यैतदर्जुनस्य कुरूद्वह
अभवद्भूयसी बुद्धिः संशप्तकवधे स्थिरा

^{७.२६.१६}स संनिवृत्तः सहसा कपिप्रवरकेतनः
एको रथसहस्राणि निहन्तुं वासवी रणे

^{७.२६.१७}सा हि दुर्योधनस्यासीन्मतिः कर्णस्य चोभयोः
अर्जुनस्य वधोपाये तेन द्वैधमकल्पयत्

^{७.२६.१८}स तु संवर्तयामास द्वैधीभावेन पाण्डवः
रथेन तु रथाग्र्याणामकरोत्तां मृषा तदा

^{७.२६.१९}ततः शतसहस्राणि शराणां नतपर्वणाम्
व्यसृजन्नर्जुने राजन्संशप्तकमहारथाः

^{७.२६.२०}नैव कुन्तीसुतः पार्थो नैव कृष्णो जनार्दनः
न हया न रथो राजन्दृश्यन्ते स्म शरैश्चिताः

^{७.२६.२१}यदा मोहमनुप्राप्तः सस्वेदश्च जनार्दनः
ततस्तान्प्रायशः पार्थो वज्रास्त्रेण निजघ्निवान्

^{७.२६.२२}शतशः पाणयश्छिन्नाः सेषुज्यातलकार्मुकाः
केतवो वाजिनः सूता रथिनश्चापतन्क्षितौ

^{७.२६.२३}द्रुमाचलाग्राम्बुधरैः समरूपाः सुकल्पिताः
हतारोहाः क्षितौ पेतुर्द्विपाः पार्थशराहताः

^{७.२६.२४}विप्रविद्धकुथावल्गाश्छिन्नभाण्डाः परासवः
सारोहास्तुरगाः पेतुर्मथिताः पार्थमार्गणैः

^{७.२६.२५}सर्ष्टिचर्मासिनखराः समुद्गरपरश्वधाः
संछिन्ना बाहवः पेतुर्नृणां भल्लैः किरीटिना

^{७.२६.२६}बालादित्याम्बुजेन्दूनां तुल्यरूपाणि मारिष
संछिन्नान्यर्जुनशरैः शिरांस्युर्वीं प्रपेदिरे

^{७.२६.२७}जज्वालालंकृतैः सेना पत्रिभिः प्राणभोजनैः
नानालिङ्गैस्तदामित्रान्क्रुद्धे निघ्नति फल्गुने

^{७.२६.२८}क्षोभयन्तं तदा सेनां द्विरदं नलिनीमिव
धनंजयं भूतगणाः साधु साध्वित्यपूजयन्

^{७.२६.२९}दृष्ट्वा तत्कर्म पार्थस्य वासवस्येव माधवः
विस्मयं परमं गत्वा तलमाहत्य पूजयत्

^{७.२६.३०}ततः संशप्तकान्हत्वा भूयिष्ठं ये व्यवस्थिताः
भगदत्ताय याहीति पार्थः कृष्णमचोदयत्